Asielzoekers in Enschede

Door Yara Hümmels op 25 januari 2023

Niemand verlaat huis en haard tenzij je thuisland je opjaagt.
Niemand zet zijn kinderen in een boot, tenzij de zee veiliger is dan het land.
Niemand verkiest een vluchtelingenkamp boven het eigen huis, tenzij het veiliger is dan thuis.

Het is duidelijk dat in de zeer nabije toekomst, dit jaar nog, Enschede plekken gaat realiseren voor vluchtelingen en asielzoekers. Wat ons betreft is er ook extra aandacht voor alleenstaande minderjarige vluchtelingen. Wij willen dat deze plekken minstens 5 jaar blijven bestaan zodat we de juiste voorzieningen kunnen treffen die het verblijf aangenamer maken. Denk hierbij aan een netwerk van vrijwilligers, goede bereikbaarheid, onderwijs en de juiste (psychische) gezondheidszorg.

De vorige raad heeft al eerder voorkeuren en kaders meegegeven voor deze opvang, dus wat ons betreft bereiden we ons daarop voor; het liefst kleinschalig, verspreid over de stad en in verhouding tot wat de stad qua inwoneraantal aan kan. De PvdA wil graag onderdeel zijn van de oplossing en regeren is vooruitzien. Onlangs heeft de Raad het college aangegeven dat wij geen mensen in Enschede gaan opvangen in ruil voor extra geld, dit zet de solidariteit tussen de Twentse gemeenten onder druk. Wethouder Arjan Kampman is er door ons op uitgestuurd om het een en ander verder te onderzoeken en de mogelijkheden voor opvang op een rijtje te zetten. Het is namelijk nog onduidelijk of het überhaupt mogelijk is kleinschalige opvang te realiseren, of dat het COA een minimaal aantal personen per locatie wenst. Daarnaast heeft het college aan alle partijen in de raad gevraagd nadere kaders te formuleren (als die er zijn) en deze kenbaar te maken aan het college. Wij pakken deze handschoen op met de hierboven genoemde punten.

Wat de PvdA betreft gaan wij zeker niet wachten totdat er een aanwijzing komt van het rijk. Pak de regie, ga uit van waar het wél kan in de stad en wees gastvrij.

Yara Hümmels

Yara Hümmels

In mijn kindertijd deelden mijn broer en ik ons ‘thuis’ ook met andere kinderen. Iedereen was welkom: pleegkinderen, kinderen uit de buurt of klasgenootjes, het maakte niets uit. Altijd een plek aan tafel, of simpelweg de mogelijkheid om met de Donald Duck op de bank weg te dromen. Mijn ouders hebben mij vroeg bijgebracht dat

Meer over Yara Hümmels