Door op 11 november 2014

Geen ruimte voor constructieve oppositie

Wat beduusd bleven we maandag 10 november na de behandeling van de programmabegroting achter in de raadsbankjes. De PvdA had zich constructief opgesteld om te zorgen dat er een begroting kwam waarin we ons konden vinden, we deden mee in diverse moties en amendementen voor kleine reparaties. Maar de houding om samen te werken was ver te zoeken bij de coalitie. Daar zijn we erg ontstemd over.

Een ijzeren discipline legt de coalitie onder leiding van D66 zichzelf op. Van welwillendheid om samen te werken, mee te denken en te komen tot oplossingen waar iedereen zich kan vinden was weinig te merken. Een treurige start van deze raadsperiode, waar juist was aangekondigd de verbinding te zoeken met de stad en met andere partijen.

Kenmerkend was de houding van het college bij diverse moties en amendementen. Het kon allemaal niet, het was echt niet mogelijk, en meedenken over een alternatief gebeurde ook niet. Op het dieptepunt van de discussie wuifde wethouder Van Houdt een verzoek van 12.500 euro voor Stichting 55+ weg omdat hij daar geen dekking voor kon vinden. De houding getuigde van politieke onwil, niet omdat het niet zou kunnen.

Zelfs coalitiepartij Burgerbelangen Enschede (BBE) moest aan de ijzeren discipline van D66 voorman Jasper Kerkwijk en consorten geloven. De vijf partijen hadden met één stemknop toegekund tijdens de vergadering, want bij álle amendementen en moties stemden ze eensgezind. Ik betwijfel of dat in de historie van de Enschedese raad ooit is voorgekomen.

Ambitieus stelde BBE een aantal reparaties voor op het terrein van welzijn. Daar viel genoeg te repareren. Een aantal weken geleden was ook de PvdA erg kritisch op het voorstel Burgerkracht, waarin een bezuiniging op welzijnswerk werd ingeboekt zonder goed af te wegen waar de stad precies behoefte aan heeft. Daarbij werden partners geschoffeerd door zonder hen te infomeren, te besluiten dat subsidie werd afgebouwd of zelfs helemaal beëindigd.

Of het aan een gebrek aan vasthoudendheid lag, of aan keihard spel van D66, blijft gissen, maar aan het eind van de avond trok BBE fractievoorzitter Niels van den Berg vier amendementen terug en bleef hij met lege handen, zichtbaar gefrustreerd, achter.

Ook het CDA ontkwam er niet aan. Fractievoorzitter Ayfer Koc gaf in haar termijn aan voor onze ambitieuze doelstelling over het aantal banen te zijn, maar stemde plots tegen bij het amendement. Klaarblijkelijk werd zij tijdens de schorsing teruggefloten door de coalitie. Een verklaring bleef uit.

Op dit moment lijkt er geen ruimte voor constructieve oppositie. Dat betreuren we, omdat we graag samen nadenken over waar het naar toe moet met de stad. De opgaven zijn te groot om daar met minimaal draagvlak mee aan de slag te gaan.

Wij zullen de komende tijd vol blijven gaan voor de zaken waar we voor staan. Open, eerlijk en met de wil om te komen tot een gezamenlijke visie. De coalitiepartijen moeten zich toch echt achter de oren krabben over de vraag hoe zij de ambitie om samen te werken gaan waarmaken.