Op de fietse

We konden naar de hel en weer terug. Althans in de Wissinks Möl, u weet wel de molen uit 1802 in Usselo. Nou betekent de hel gewoon de derde zolder in de molen, dus zo erg als het klinkt, was het dan ook weer niet.

Eén van de mooie plekjes waar we afgelopen zondag met zo’n 20 leden langs zijn gefietst. Regelmatig wordt er door de afdeling een fietstocht georganiseerd langs bijzondere plekken in en rond Enschede. De organisatie zorgt altijd voor een leuke en interessante tocht langs verborgen zaken, waar zelfs ik, als geboren Enschedeër niets van afweet. Dan leer je nog eens wat.

Het begon al gezellig bij de Helmerzijde. Bekende en onbekende gezichten van onze afdeling konden elkaar de hand schudden en met elkaar kennismaken. Ik kende veel mensen niet, maar tijdens het fietsen en de vele rustpunten kon je toch even gezellig met elkaar praten over het weer, wat overigens prachtig was, de mooie plekken waar we waren, de verhalen die verteld werden en natuurlijk, je bent een politieke partij of niet, af en toe over de politiek.

Via de oude wielerbaan in de Helmerhoek, waar trouwens de school daar de naam aan te danken heeft (wie weet dat, ik niet in ieder geval), kwamen we om de hoek bij de Bijenhoek. Een geweldig sociaal project georganiseerd door en voor de bewoners in de buurt. Wil je wat weten over bloemen, planten en een moestuin, dan moet je hier eens langsrijden. Ontzettend gastvrije mensen. Neem ook even een Euro mee voor de fooienpot, zo kun je met een klein gebaar een groot initiatief steunen.

Een stukje verder waren we wel toe aan een kopje thee, maar helaas het mooie theehuis op erf De Helmer is een Rijksmonument en vroeger (en kennelijk nu nog steeds) alleen voor de rijke mensen weggelegd. Dan maar door naar de, gelukkig nooit gebruikte, V1-installatie ergens midden in het bos. Je struikelt er over de grote betonnen platen waar een kleinspoorbaan op moest worden aangelegd, maar die is er nooit gekomen. De Tweede Wereldoorlog was al voorbij voordat deze af was.

André heeft ons in Usselo en bij de Grolsch fabriek wat verteld over waar je als politicus zoal mee bezig kunt zijn. Het opknappen, al dan niet met het gewenste resultaat, van een brink in Usselo tot de beslissing om in het talud lang de A1/A35 zonnepanelen te plaatsen. Boekelo hebben we overgeslagen, dus niet met het treintje naar Haaksbergen. Maar ik was gerustgesteld dat we hierna even bij Arnold Enklaar in Twekkelo vanaf de openbare weg konden praten over het behoud van cultuur en natuur in de landelijke omgeving.

De maag begon wat te rommelen en “toevallig” kwamen we Anja tegen bij Johanneskerk in Twekkelo met broodjes, fruit en drinken. Top geregeld weer. Lekker onder de bomen in de schaduw. Al pratend met elkaar even bijkomen. Allemaal weer op de fiets, waarbij een groepje, waar ik natuurlijk weer bij fietste, de aansluiting naar het kerkhof in Usselo miste. Maar goed, om daar op mijn leeftijd nu al te eindigen, vond ik wat vroeg. We wisten in ieder geval dat we naar de Wissinks Möl zouden gaan, daar hebben we elkaar weer gevonden. De één ging naar de hel, de ander bleef met de voetjes op de grond. De begraafplaats had ik gemeden, de hel ook maar overgeslagen. Zo konden we allemaal gezond en wel een afsluitende borrel drinken bij de Forelderij. Een geslaagde middag met dank aan de organisatie voor de mooie route en de interessante verhalen.

Oh, nog even een woordje voor iedereen die jonger is dan ik. Krik de volgende keer even die gemiddelde leeftijd omhoog. Mensen moeten niet gaan denken dat ik het jongste lid van de club ben. Fiets kapot is geen excuus, Henry Workel staat altijd paraat om je weer op weg te helpen.