Nu de rook van de verkiezingen is opgetrokken

Nu de rook weer wat is opgestegen, kunnen we kijken naar de verkiezingspuinhopen die we woensdag 19 maart in de nachtelijke uren kregen voorgeschoteld. Donderdag was het mooi weer en de zon scheen volop. Woensdag wonnen de Zonnekoning, de tomaat en de burgerbewegingen. Onze partij is gedecimeerd, maar volgens een mail van de partijtop komt het allemaal wel goed. Fijn, dan slaap ik vannacht tenminste wel.

Het is wrang om te verliezen door je partijgenoten die de landelijke koers uitzetten. Dan mag je nog blij zijn dat je lokaal je best hebt gedaan in de campagne. Wellicht is daarmee een nog slechtere uitslag voorkomen.

Het aantal wethouders dat loyaal was aan het kabinet, wordt fors minder in de colleges die in april geïnstalleerd gaan worden. Dat zou wel eens gevolgen kunnen hebben voor onder meer de decentralisaties die aanstaande zijn. Zijn die trouwens nog aanstaande? Ik kan me niet voorstellen dat de huidige plannen zo één op één worden voortgezet. De Zonnekoning en de tomaat zullen hun stem luider laten horen in de Kamer. Ook Christelijk Nederland is lokaal sterker geworden en als constructief partner van het kabinet zullen ook zij meer eisen gaan stellen aan het kabinet. Het kabinet is afhankelijk van steun van anderen, en die anderen zijn gewoonweg sterker geworden.

Het is zuur voor alle raadsleden en wethouders die moeten stoppen. Het sentiment zat niet mee. In alle berichtgeving kwam naar voren dat de opkomst slecht zou zijn, de regeringspartijen klappen zouden krijgen en de Zonnekoning er met de winst vandoor zou gaan. Voor wat betreft de opkomst, hadden de voorspellers geen gelijk. Het opkomstpercentage was 53.8%. Voor de rest was de toon gezet en is deze uitgekomen.

Lokaal moeten we ons nu hergrijpen en niet met een beschuldigende vinger gaan wijzen naar elkaar. Van belang is nu om samen goed te kijken naar de onderhandelingen voor een nieuw college en welke mogelijkheden we hebben om onze doelstellingen daar gerealiseerd te krijgen.
Landelijk ben ik nieuwsgierig naar de komende ledenraad van onze partij. Niet dat ik een bijltjesdag verwacht, maar de kritiek zal fors zijn. Of moet ik het frustratie noemen? Frustratie omdat je vier jaar lokaal je best doet en dan afgerekend wordt op landelijk beleid. Niet dat dit fenomeen nieuw is, maar dit keer was het wel heel heftig.

Bert Hassink, lid PvdA,
[email protected])