In Enschede hebben we veel karakteristieke panden met een cultuurhistorische waarde. Daarnaast hebben we kunst en kunstzinnige verfraaiing in en aan objecten, zoals muren en gebouwen. Niet alleen uit vroeger jaren, maar ook uit de periode na 1965. Hiervoor is in de afgelopen jaren in bestemmingsplannen geen of onvoldoende aandacht geweest. Gebleken is dat dit tot ongewenste ontwikkelingen kan leiden, waardoor waardevolle panden of verfraaiingen gevaar lopen.
De PvdA vindt dat de gemeente in de toekomst hiervoor betere kaders moet stellen. Voorkomen moet worden dat karakteristieke panden of buurten ten prooi vallen aan investeerders die liever slopen dan opknappen. Panden met een karakteristieke of cultuurhistorische waarde, kunst en kunstzinnige verfraaiing moeten daarom onderdeel zijn van een bestemmingsplan en moeten daarin als zodanig worden benoemd. Er moet meer zicht komen op gebouwen, kunst en verfraaiing uit de periode na 1965, om ook hier doeltreffend bepalingen in bestemmingsplannen te kunnen opnemen.
Een nieuwe impuls tot bescherming in bestemmingsplannen is waardevol. Dat bescherming van kunst aan objecten goed mogelijk is, hebben we eerder al kunnen zien. Zo keerde na sloop van panden de Wolfercamp mozaïeken terug en werd onlangs de muurschildering bij het viaduct Westerval nabij de Rembrandtlaan opgeknapt.
Al met al reden voor de PvdA om in de gemeenteraad op 5 juli een motie in te dienen. Daarin wordt het college van B&W opgedragen om in bestemmingsplannen ook aandacht te schenken aan de positie en het behoud van karakteristieken en kunstzinnige verfraaiing in plangebieden, meer zicht te krijgen op de periode na 1965, en de gemeenteraad daarover te informeren.
De motie werd door de gemeenteraad met grote meerderheid aangenomen. Het college moet ermee aan de slag!