Een bericht vanuit huis

Door Rienke Hofman-Bijlstra op 6 april 2020

Het leven ziet er nu ineens heel anders uit. Aan de keukentafel wordt gegeten, thuisgewerkt, via skype vergadert met de fractie en als laatste maar niet het minste geven mijn man en ik om de beurt  thuisonderwijs aan onze twee prachtige dochters. Soms spelen we in de avond via een app klaverjas met lieve vrienden en kletsen daarbij via Skype met elkaar, ook aan de keukentafel. Daarnaast sta ik naasten bij met het doen van hun boodschappen en loop ik af en toe een ommetje met het gezin of een vriendin of familielid op 1,5 meter afstand.

Weinig tijd lijkt er over te zijn voor het raadswerk, zou je denken. Maar niets is minder waar. Ieder fractielid houdt vinger aan de pols in zijn of haar portefeuilles. Wij vergaderen wekelijks digitaal met elkaar en hebben veelvuldig contact met het college en andere partijen over corona gerelateerde zaken. We hopen spoedig digitaal veilig en openbaar met de Raad en het college in gesprek te gaan over corona maar ook andere belangrijke zaken voor de inwoners van onze stad.

U ziet dagelijks dat deze crisis het uiterste vraagt van heel veel mensen. Zo ook van ons stadsbestuur. Vanaf het begin van de crisis hebben we daarom afgesproken, samen met de andere fracties, om zoveel mogelijk samen op te trekken en de handen ineen te slaan. Nu we drie weken verder zijn leek het ons goed u op de hoogte te brengen van de onderwerpen waar wij de afgelopen weken vragen over hebben gesteld of aandacht voor hebben gevraagd:

  • Wij hebben het college gevraagd oog te hebben voor inwoners in uiterst kwetsbare situaties, zoals slachtoffers van huiselijk geweld of dak-en thuislozen. Wij willen weten of er een mogelijke toename is van huiselijk geweld in toch al kwetsbare thuis situaties, nu eenieder nog meer op elkaars lip zit. En wat kunnen we betekenen voor dak- en thuislozen tijdens de coronacrisis. Zij hebben immers geen huis om in thuis te blijven. Zijn er binnen de huidige tijdelijke noodnachtopvang voor daklozen ook mogelijkheden apart te liggen/zijn van anderen? Of is het nodig om meer ruimte te creëren voor opvang door gebruik te maken van hotels?
  • De regering doet heel veel voor de ZZP’ers en de ondernemers in ons land. Dat is fantastisch om te zien. Maar wat doen we voor onze inwoners in loondienst, die door het coronavirus hun werk niet meer kunnen uitoefenen? Doen we genoeg voor inwoners met nul-urencontracten of mensen die sinds kort werken en daardoor geen recht hebben op een WW uitkering?
  • Wij maken ons ook grote zorgen om jongeren in Enschede met een jongeren uitkering of het minimumloon die nu vaak al moeite hebben om rond te komen. Door de coronacrisis hebben ze het nog lastiger gekregen. Net als zelfstandigen krijgen jongeren in tijden van crisis als eerste de hardste klappen, geeft het NIBUD aan. Uit een nieuwe peiling blijkt dat ruim 30 procent van de jongeren de inkomsten als gevolg van de crisis ziet teruglopen. Jongeren met flex- en oproepcontracten in bijvoorbeeld de horeca worden niet meer ingezet en komen daardoor acuut in de problemen. Het NIBUD rekende voor de coronacrisis al uit dat op jezelf wonen voor jongeren met een minimumloon of een uitkering nauwelijks haalbaar is. Een 18-jarige zonder werk komt 666 euro tekort als hij zelfstandig wil of moet wonen. Ook een 18-jarige die het minimumloon verdient, komt aan het einde van de maand geld tekort, namelijk 233 euro. 400.000 jongeren tussen de 18 en 26 jaar kampen al met ernstige betalingsproblemen. Nu uit de peiling van het NIBUD blijkt dat een op de drie jongeren minder inkomen heeft door de coronacrisis, komen er meer jongeren met schulden bij. En jongeren die al schulden hebben, komen nog verder in de problemen. Wij hebben het college gevraagd oog te hebben voor deze jongeren en met creatieve oplossingen te komen voor deze bijzondere tijden.
  • Nieuwsuur berichte afgelopen week ook over de enorm kwetsbare positie van sekswerkers. Zij kunnen hun beroep niet uitoefenen, maar komen niet snel in aanmerking voor diverse noodmaatregelen die nu getroffen worden, of zoeken uit angst en schaamte geen hulp. Wij willen weten of er zicht is op deze groep vrouwen en mannen en hoe wij hen zo goed mogelijk kunnen helpen.
  • Uit Den Haag is het bericht gekomen dat scholen slecht in contact komen met sommige kinderen en jongeren. Op de grote scholengemeenschappen in die stad gaat het om zo’n 200 jongeren die geen gebruik maken van de digitale lessen en niet meer reageren op berichten van school. Waar zijn deze kinderen en jongeren gebleven? Wij willen weten of dit ook speelt op de scholen in Enschede en of wij wel, zo goed mogelijk, zicht hebben en houden op de schoolgaande jeugd en hun behoeften en ontwikkelingen in deze tijd.

Lieve mensen, let op elkaar en blijf gezond! En, neem contact op met de fractie, het bestuur of het ombudsteam als het nodig is. Laten we voor elkaar klaar staan.

Rienke Hofman-Bijlstra

Rienke Hofman-Bijlstra

Hallo! Ik ben Rienke Hofman-Bijlstra, 43 jaar, geboren en getogen Enschedese. Samen met mijn man en twee prachtige dochters woon ik in Lonneker. In Lonneker voel ik mij thuis en dat is wat ik iedereen wens: een thuis. Met noaberschap. Sinds mijn geboorte ben ik PvdA’er. Mijn vader was bijstandsmaatschappelijk werker en mijn moeder (wijk)verpleegkundige.

Meer over Rienke Hofman-Bijlstra

Waar ben je naar op zoek?