De voorzieningen voor beschermd wonen met de acht gemeenten (Borne, Dinkelland, Enschede, Haaksbergen, Hengelo, Hof van Twente, Losser en Oldenzaal) te blijven organiseren vanaf 2021, in de wetenschap dat de rol van Enschede als centrumgemeente voor beschermd wonen verdwijnt en voor maatschappelijke opvang blijft, is de wens van de verschillende gemeenten. Wat ons betreft is dat een prima voorstel. Ondanks dat het geld straks naar alle gemeenten in Nederland afzonderlijk gaat, lijkt het erop dat Enschede en de 7 andere gemeenten het oude ‘centrumgemeente’ model in stand willen houden. Een prima gedachte.
Risico’s verkleinen
Maar dit simpele zinnetje behelst een potentieel groot financieel risico voor Enschede als we het niet vroegtijdig, strak met elkaar regelen. Enschede heeft immers de meeste voorzieningen en randvoorzieningen al (zoals de methadon verstrekking, bemoeizorg, het ziekenhuis, de inloop, etc). Het zou zomaar kunnen gebeuren dat de 7 kleinere gemeenten zich ineens bedenken en toch de miljoenen zelf willen houden (en de cliënten) maar geen voorzieningen hebben. Wat betekent dit dan voor Enschede en voor de inwoners in deze kwetsbare positie? Want er gaat veel geld om in deze vorm van zorg.
Om deze risico’s te verkleinen, moeten we wel zo spoedig mogelijk duidelijke afspraken maken over de afdracht van deze financiën. Welke garanties spreken we nu al af met de 7 gemeenten en hoeveel geld krijgt elke gemeente straks individueel voor deze taak? Heeft de 10 miljoen korting die Enschede krijgt opgelegd in het nieuwe verdeelmodel hiermee te maken?
Woonwens en kans op herstel leidend
Deze financiële zorg vertaalt zich ook in de zorg die wij hebben rondom de wens van de spreiding. Spreiding is een positief streven, iedereen wil immers zo normaal mogelijk wonen op de door hem/haar zelf gekozen plek. Om maar een quote te gebruiken van een cliënt “gewone mensen wonen, wij worden geplaatst”. In deze nieuwe samenwerking moet het mogelijk zijn verstandig te spreiden. Het geld komt dan mogelijk wel allemaal naar Enschede, maar het moet ook mogelijk zijn nieuwe voorzieningen buiten Enschede te realiseren (en die nieuwe voorzieningen zijn zeer gewenst, gezien de wachtlijst). Hoe gaan we daar goede afspraken over maken? De spreiding moet in goed overleg tussen de gemeenten plaats vinden waarbij de woonwens en kans op herstel van de cliënten leidend is. Gedwongen verhuizingen omdat wij als gemeenten niet in staat zijn de spreiding goed te borgen kan wat ons betreft niet mogelijk zijn.
De Partij van de Arbeid verwacht van de wethouder een stevige inzet op de wijze waarop middelen beschikbaar worden gesteld door de lokale gemeenten voor de voorzieningen beschermd wonen vanuit het budget dat zij vanaf 2022 ontvangen.