Over onafhankelijk onderzoek bij FC Twente…

Deze week pleitte ik in de media voor onafhankelijk onderzoek bij FC Twente. Mijn pleidooi volgde op een verklaring van de grote supportersverenigingen (Vak-P, Vriendenkring en Bagpipe), waarin zij daartoe oproepen. De politieke bijval bleef helaas wat uit. En dat is jammer, want ook de Enschedese politiek is gebaat bij meer openheid van FC Twente.

Politieke dimensie
De roep om transparantie en openheid heeft zeker een politieke dimensie. De gemeente Enschede heeft een flinke lening uitstaan bij FC Twente voor het stadion, en de informatievoorziening is, zo blijkt nu, vooral erg rooskleurig geweest. Dat heeft tot gevolg gehad dat de risico’s aanmerkelijk groter bleken dan ze werden voorgespiegeld. Dat kan en mag niet als het om publiek geld gaat.

De voorwaarden van de lening zijn inmiddels versoepeld, waarbij FC Twente de komende tijd minder hoeft over te maken op de gemeentelijke bankrekening. Dat maakt wel dat de controlerende taak van de gemeente de komende tijd echt steviger moet worden ingevuld. Een dergelijk onafhankelijk onderzoek kan daarbij helpen. Zeker nu de effecten van ‘de grote schoonmaak’ zichtbaar moeten worden: geen afrekening over het verleden, maar met vertrouwen de toekomst tegemoet.

De grote schoonmaak
De afgelopen maanden is er sprake geweest van een flinke schoonmaak, zo mogen we het gerust noemen. Binnen de organisatie is het nodige veranderd, spelers met hoge salarissen zijn vertrokken, soms tegen een prima transfersom. Maar we weten ook dat de eerdere opruimpogingen niet altijd even netjes en zonder risico’s zijn geweest. Neem het ‘gedoe’ met de investeringen van Doyen. En ook de financiële banden tussen bestuursleden en de club zijn niet altijd even inzichtelijk geweest. Het maakte dat de besluitvorming binnen de club naast gezamenlijke belangen vaak ook individuele belangen raakte. En dat zou zo veel mogelijk moeten worden voorkomen.

Kortom, de wereld van het betaald voetbal is een ingewikkelde, met veel belangen, grote belangen en organisaties die onder grote druk moeilijke beslissingen met soms grote consequenties moeten nemen. De vraag is gerechtvaardigd of de organisatie daar inmiddels klaar voor is: is die organisatie nu op orde? Is het helder wie welk belang heeft en op welke wijze worden deze belangen geborgd? Ook voor de politiek bevatten deze vragen relevantie ten aanzien van de financiële relatie met de gemeente.

Verdere openheid en transparantie
De Partij van de Arbeid is überhaupt voor grote openheid en transparantie bij organisaties als voetbalclubs. Omdat het de betrokkenheid van de supporters op een goede manier weerspiegeld: gewone mensen met een hart voor de club, die jaarlijks een flink bedrag neertellen voor het steunen van hun club. Die transparantie hoeft overigens niet te betekenen dat alle gegevens over salarissen en transfersommen dan maar op straat moeten liggen. Openheid en transparantie gaat over inzicht in de belangen en over inzichtelijk maken welke waarden drijvend zijn voor de manier waarop je werkt.

Nog beter is als die waarden mede door de supporters worden gevoed. Oud-Statenlid René Tenkink opperde onlangs in de Twentsche Courant Tubantia al eens over meer democratie binnen FC Twente. Een beetje conform het model van de Duitse clubs. Daar zijn seizoenkaarthouders en andere fans ook lid van de vereniging, hebben ze stemrecht of bepalen ze zelfs mede de bezetting van het bestuur.

Het betrekken van de supporters op deze manier heeft als belangrijkste pluspunt dat hun stem serieus gehoord wordt. Dat datgene wat zij belangrijk vinden in de club en de gemeenschap erom heen overeind blijft, versterkt wordt en de identiteit met al z’n geschiedenis fier overeind blijft. Dat zou de duurzame relatie tussen club en fans een flinke impuls geven.