Vorige week heeft de gemeenteraad met overweldigende meerderheid de motie aangenomen waarin Enschede zichzelf aanbiedt aan het rijk om 550 asielzoekers op te vangen, tegen bepaalde voorwaarden.
Als PvdA zijn wij natuurlijk blij met deze uitgestoken hand van onze stad. Wij hebben al vaker gezegd dat wij zelf regie moeten pakken op dit vraagstuk en dat wij onze verantwoordelijkheid willen nemen als het gaat om de opvang van vluchtelingen en asielzoekers. De realiteit van vandaag is wel dat er partijen zijn die wel mee willen werken aan opvang, maar dit alleen willen doen onder bepaalde voorwaarden. Dit zijn voorwaarden zoals dat het aantal op te vangen asielzoekers niet groter mag worden dan 550 personen, dat we geen extra asielzoekers of statushouders bovenop de al bestaande taakstellingen kunnen/willen huisvesten en dat de gemeente Enschede volledig gecompenseerd dient te worden voor alle kosten van de opvang.
Eerlijk is eerlijk, het zijn niet de voorwaarden die wij zouden stellen, maar gezien de brede steun van de andere partijen in de raad kunnen wij ermee instemmen. Gelukkig zijn er ook voorwaarden opgenomen dat wij voor minimaal 5 jaar de opvang willen realiseren met steeds een verlenging van een jaar, dat we zo snel mogelijk gaan starten, dat de opvang ingericht wordt zodat het voldoet aan de ‘kind in AZC’ eisen en dat er een breed en intensief activeringsprogramma (met aandacht voor de geestelijke gezondheid) wordt opgezet om de bewoners van het AZC zo goed mogelijk op een actieve en maatschappelijk nuttige wijze te betrekken bij en in te zetten voor sociale projecten. Je integreert namelijk het beste als je welkom bent en je nuttig kan voelen.
Het college komt binnenkort terug bij de raad om ons de informeren over de mogelijke locatie(s).
Laten we deze mensen verwelkomen in onze stad en hen helpen bij het opbouwen van een nieuw leven. Laten we samen de wereld een betere plek maken. Want niemand verlaat huis en haard tenzij je thuisland je opjaagt. Niemand zet zijn kinderen in een boot, tenzij de zee veiliger is dan het land. Niemand verkiest een vluchtelingenkamp boven het eigen huis, tenzij het veiliger is dan thuis.