Vorige week bespraken we het veiligheidsbeleid voor de komende vier jaar. Wat de PvdA betreft kun je pas echt vrij zijn, als je je veilig voelt. In een onveilige omgeving kunnen mensen zich minder goed ontwikkelen, kinderen niet vrij spelen, ondernemers niet vrij werken en inwoners niet zijn wie ze eigenlijk willen zijn. We moeten ons veilig kunnen voelen, thuis, op straat, op het Wilminkplein, bij het Station, op school, op ons werk en ook online. Wij doen veel in Enschede, maar wat de PvdA betreft ontbreken er nog een paar zaken.
Aandacht voor het basale gevoel van veiligheid ontbreekt
In het beleidsplan staat dat we ‘de basis op orde houden’. Maar juist over die basis, het alledaagse gevoel van veiligheid, staat eigenlijk niets geschreven. Hoe kan dit? De PvdA vindt dit een groot gemis. Want juist dat is waar inwoners dagelijks mee te maken hebben en wat ervoor kan zorgen dat mensen kansen kunnen pakken, of juist missen. Naast deze basis stelt het college voor extra aandacht te hebben voor terecht belangrijke zaken, zoals verwarde/kwetsbare personen, woonoverlast, huiselijk geweld, jeugdoverlast/criminaliteit, drugscriminaliteit, zorgfraude, cybercrime.
Meer aandacht voor meisjes en jonge vrouwen
Het gekke is dat wij de specifieke aandacht voor straatintimidatie missen in het huidige plan. Een van onze eigen inwoners startte vorig jaar een petitie en in de raad is de motie ‘stop straatintimidatie’ unaniem aangenomen. Dit moet dus terug komen in de plannen.
Daarnaast valt het ons op dat er nergens speciale aandacht is voor de veiligheid voor meisjes en jonge vrouwen, terwijl dit wél prioriteit en speciale aandacht vereist. Zij zijn het vaakst slachtoffer van bijvoorbeeld geweld of intimidatie, en voelen zich het vaakst onveilig. Naast dat trieste feit laten cijfers van de Verenigde Naties zien dat wanneer vrouwen meepraten over veiligheid en vrijheid dat dit tot betere resultaten en meer bestendigheid leidt. Daarom willen wij dat meisjes en vrouwen (hun inbreng en hun veiligheid) een veel nadrukkelijkere plek en stem krijgen bij dit veiligheidsbeleid. Ook dit moet dus nog terug komen in de plannen.
In de raadsvergadering van eind mei staat dit onderwerp weer op de agenda.
Yara Hümmels
In mijn kindertijd deelden mijn broer en ik ons ‘thuis’ ook met andere kinderen. Iedereen was welkom: pleegkinderen, kinderen uit de buurt of klasgenootjes, het maakte niets uit. Altijd een plek aan tafel, of simpelweg de mogelijkheid om met de Donald Duck op de bank weg te dromen. Mijn ouders hebben mij vroeg bijgebracht dat
Meer over Yara Hümmels
